سفری فراتر از پرواز: فرودگاه بین المللی ماهاریشی والمیكی ایودیا (Maharishi Valmiki International Airport)
در قلب هند، فرودگاه بین المللی ماهارشی والمیكی ایودیا که به تازگی افتتاح شده است، فراتر از یک قطب حمل و نقل، به مثابه یادبودی زنده از غنای فرهنگی این ملت به شمار می رود. با فاصله گرفتن از معماری متداول جعبه شیشه ای، تک تک اجزای این فرودگاه، از سقف مرتفع آن تا ستون های ظریف، دارای معنایی تاریخی و معنوی عمیق است. معماری این فرودگاه، که عمداً از مینیمالیسم فاصله می گیرد، تاریخ، سنت، شیوه های پایدار و داستان های اساطیری را در هم می آمیزد و تجلی زیبایی از بیان فرهنگی و نوآوری مدرن است.
فرودگاه ایودیا: فراتر از یک ترمینال، نمادی از تعهد به آینده (A Symbol of Commitment to the Future)
ایودیا، دروازه ای به آینده پایدار
فرودگاه بین المللی ماهارشی والمیكی ایودیا نه تنها یک شاهکار زیرساختی است، بلکه نویدبخش توسعه جامع جامعه و غنی سازی فرهنگی نیز می باشد. فراتر از ابعاد فیزیکی آن، این فرودگاه با داشتن گواهینامه ساختمان سبز (Green Building Certification)، تعهد هند به شیوه های پایدار را به اثبات رسانده و عصر جدیدی را در صنعت هواپیمایی سازگار با محیط زیست نوید می دهد. هند در طول دهه گذشته شاهد رشد بی سابقه ترافیک هوایی و زیرساخت های مرتبط با آن بوده است. فرودگاه ایودیا جدیدترین دستاورد در این مسیر به شمار می رود.
معماری الهام گرفته از میراث
فرودگاه ایودیا، ساختمانی دو طبقه است که با عناصر نما (Elevational elements) تزئین شده که تاریخ غنی شهر مقدس را به تصویر می کشد. طبقه همکف با امکانات گسترده از مسافران استقبال می کند و عملیات فرودگاهی در طبقه اول انجام می شود.
ساختمان ترمینال یک بوم از پیام های عمیق است. نقاشی دیواری کمان و تیر نماد شجاعت برای مقابله با دروغ است ، در حالی که ذرات نور شش ضلعی پیروزی ابدی حقیقت را بر سلسله مراتب تجسم می دهند. از ورود تا پنجره های آسمان ، آثار هنری به طور پیچیده ای داستان بی پایان لرد رام را از رامایانا نشان می دهند ، و یک تجربه عمیق و حسی غنی را فراتر از طرح های سنتی فرودگاه ایجاد می کنند. پنجره های پنجره ای که به صورت استراتژیک قرار گرفته اند به عنوان چراغ های راهنما عمل می کنند ، راه یابی را بهبود می بخشند و تجربه حسی را برای مسافران ارائه می دهند.
با استفاده از بی طرفی کربن با مواد GRC آگاه از محیط زیست ، طراحی پیشگامان شیوه های پایدار در هواپیمایی است. کار تزئینی ، با دقت در بتن تقویت شده با فیبر شیشه ای (GRC) پس از تحقیقات گسترده و دقت فنی ، جایگزین نماهای سنگی سنتی می شود و به طور قابل توجهی به پایداری محیط زیست کمک می کند ، که منجر به کاهش قابل توجهی انتشار کربن می شود. این فرودگاه به طور استراتژیک برای توسعه بیشتر اجودیا به عنوان یکی از بزرگترین مراکز زیارتی جهان طراحی شده است ، که اتصال بدون درز را فراهم می کند و سفر به اجودیا را برای زائران قابل دسترس تر و غنی تر می کند.
دروازه ای به سرزمین افسانه ها: خوش آمدگویی باشکوه در فرودگاه ایودیا (Gateway to the Land of Legends)
شکوه و فرهنگ در بدو ورود
در ورودی اصلی فرودگاه ایودیا، یک «شیخار» (Shikhar) پلکانی باشکوه خودنمایی می کند که با برنج تزیین شده است. این شاهکار معماری که به سبک «ناگارا» (Nagara) ساخته شده، با نوشته های مذهبی تزئین شده و خوش آمدگویی باشکوه و سرشار از فرهنگ را برای مسافران به ارمغان می آورد.
ستون های ورودی به نام «توران دوار» (Toran Dwaar) به ویژه در سطح دید، به طرز چشمگیری جلوه گری می کنند. این ورودی های باشکوه با تزئینات ظریف، ادای احترام به اساطیر هندو هستند و ارتباطی نمادین با میراث غنی منطقه برقرار می کنند و به محض عبور مسافران، توجه آنها را به خود جلب می کنند.
فراتر از فرودگاه: سفری حسی در فرودگاه ایودیا (A Sensory Journey at Ayodhya)
داستان هایی حک شده بر دیوار
ساختمان ترمینال فرودگاه ایودیا، بوم نقاشی پیام های عمیق است. تابلوی «کمان و تیر» نماد شجاعت برای رویارویی با باطل است، در حالی که ذرات نور شش ضلعی تجسم پیروزی ابدی حقیقت بر سلسله مراتب به شمار می رود. از بخش ورود تا نورگیرها، آثار هنری به طور ظریفی داستان جاودانه راما (Lord Rama) از حماسه رامایانا را به تصویر می کشند و فراتر از طراحی های سنتی فرودگاه، تجربه ای فراگیر و سرشار از حس را برای مسافران رقم می زنند. نورگیرهای تعبیه شده در نقاط استراتژیک، به عنوان راهنما عمل کرده و ضمن تسهیل در مسیریابی، حس خوشایندی را برای مسافران به ارمغان می آورند.
فرودگاه ایودیا: تعهد به آینده ای پایدار و زیارت آسان تر (Commitment to a Sustainable Future and Easier Pilgrimage)
نوآوری پایدار در قلب هند
فرودگاه ایودیا با به کارگیری مواد GRC (Glass Fiber Reinforced Concrete) سازگار با محیط زیست، در راستای دستیابی به آلایندگی کربن صفر، پیشگام در شیوه های پایدار صنعت هوانوردی به شمار می رود. پس از تحقیقات گسترده و با دقت فنی بالا، تزئینات این فرودگاه که با دقت با مصالح GRC ساخته شده اند، جایگزین نماهای سنگی سنتی شده و به طور قابل توجهی به پایداری محیط زیست کمک می کند و در نتیجه منجر به کاهش قابل ملاحظه انتشار کربن می شود.
این فرودگاه به گونه ای استراتژیک طراحی شده است تا شهر ایودیا را به عنوان یکی از بزرگترین مراکز زیارتی جهان بیشتر توسعه دهد و با برقراری ارتباطی روان، سفر به ایودیا را برای زائران آسان تر و پرمعناتر سازد.
فراتر از آجر و سیمان: فرودگاه ایودیا، نویدبخش رونق اقتصادی (Ayodhya Airport, A Promise of Economic Prosperity)
پیامدهای فراتر از معماری
تاثیرگذاری فرودگاه بین المللی ماهارشی والمیكی ایودیا فراتر از ابعاد معماری و فرهنگی آن است. این فرودگاه به عنوان کاتالیزوری برای رشد اقتصادی منطقه عمل می کند. پیش بینی ها حاکی از ایجاد مشاغل متعدد به صورت سالانه است که منافع ملموسی را برای جامعه محلی به همراه خواهد داشت. این پروژه صرفاً در مورد اتصال نیست. بلکه در مورد ترویج معیشت پایدار و توانمندسازی منطقه با فرصت های اقتصادی است که فراتر از دروازه های ترمینال طنین انداز می شود.
فرودگاه ایودیا تنها یک شاهکار زیرساختی نیست. این فرودگاه نویدبخش برقراری ارتباطی روان، شیوه های پایدار و رونق اقتصادی برای شهر باستانی ایودیا است.
اطلاعات پروژه:
فرودگاه آیودیا (Ayodhya Airport)
- محل: آیودیا، هند (Ayodhya, India)
- معماران: STHAPATI
- مساحت: ۸۰۰۰ متر مربع (8000 m²)
- سال ساخت: ۲۰۲۴ (2024)
- عکاسان: Noughts & Crosses LLP
- سازندگان: Blick Facade System، Vallect
- معماران سرپرست: هارش وارشنیا، خوشبو بانسال، ویپول بی وارشیا (Harsh Varshneya, Khushboo Bansal, Vipul B Varshneya)
- منبع:https://www.archdaily.com/1016852/maharishi-valmiki-international-airport-sthapati